Al de balletjes in de lucht houden

“Ik kan zelf niet altijd goed omgaan met lastige situaties maar verwacht wel dat mijn kind veerkrachtig en flink is…”

Dit is wat ouders soms onbewust en met goede bedoelingen durven uitstralen. Niet verwonderlijk, aangezien we zelf amper in onze jeugd geleerd hebben hoe om te gaan met spanningssituaties. Werkdruk, vele to do’s en op te nemen rollen en ook ‘lastige gedragingen’ van de kind(eren) kunnen voor die stresserende momenten zorgen. Het is dus logisch dat de verwachting snel gecreëerd wordt dat het kind ‘flinker’ moet worden, zodat de ouder minder stress hoeft te ervaren.

Hmm… waar en niet waar vinden wij :).

Niet waar omdat een ouder met voldoende veerkracht zijn/haar kind kan helpen co-reguleren in diens ‘lastige’ momentjes. Een ouder met voldoende veerkracht weet rustig te blijven, ook bij moeilijke momenten, al dan niet veroorzaakt door het kind. Een ouder met voldoende veerkracht leert het kind op die manier hoe je kan omgaan met uitdagende momenten. Maar… dat veerkrachtig omgaan met situaties is ons dus niet altijd aangeleerd en kan bijgevolg een hele uitdaging zijn voor ouders. You are not alone! :-)

boos kind

We vinden het dan weer wél waar omdat je índerdaad kinderen van jongs af aan reeds kan aanleren hoe om te gaan met de stressoren op hun pad, hoe klein of pietluttig ze ook lijken.
Je kan kinderen al op hele jonge leeftijd tips en handvaten aanleren die hen helpen omgaan met hun heftige emoties, frustraties, tegenslagen enz.

Dit komt jouw stressniveau als ouder ook ten goede natuurlijk! Hoe jonger je hier aandacht aan besteedt bij kinderen, hoe groter de kans dat jouw kind veerkrachtig opgroeit én op zijn/haar beurt een meer veerkrachtige ouder wordt… en zo is het cirkeltje rond.


Om even helemaal te voelen wat we bedoelen mag je eens even heel eerlijk naar binnen kijken:

  •  Hoe ga jij om met stress, tijdsdruk, conflicten, tegenslag en falen?

  • Hoe denk jij dan over jezelf? Hoe praat jij tegen jezelf als je een fout maakt?

  • Hoe voel jij je soms? Durf je daar wel eens bij stil te staan.

  • Hoe voelt een drukke agenda voor jou? Hoe voel jij je als je veel stress hebt?

  • En hoe reageer jij dan, wat DOE jij dan? Of hoe ga je dan om met anderen?

  • Durf jij wel eens te vertragen? En even rustig gaan zitten bij hoe je leven momenteel loopt? Wat je misschien anders wil? Wat jij belangrijk en leuk vindt? En waar je echt super dankbaar voor bent?

 En durf jezelf nu eens in te beelden wat het voor jou had kunnen betekenen als jij als kind al had geleerd om hierbij stil te staan én handvaten in te krijgen. Wij geloven dat dat voor vele mensen een enorm verschil had kunnen zijn.

Dan zou je wellicht met meer zelfvertrouwen, veerkracht en met een positiever en realistischer zelfbeeld zijn opgegroeid.

En dat is wat wij willen voor zoveel mogelijk kinderen!
Want hoe mooi zou de wereld zijn als elk kind al vanaf jonge leeftijd de kans zou krijgen zichzelf beter te leren kennen…🌍

  • Dat ze hun talenten kunnen ontdekken zodat ze voelen wat ze waard zijn en wat ze graag doen. En deze talenten dus ook kunnen inzetten

  • Dat ze leren dat ze uniek en bijzonder zijn, en helemaal goed zoals ze zijn. En dat ze dus ook hun heerlijke zelf mogen tonen

  • Dat ze zich bewust zijn van alle emoties en gedachten die je kan hebben. Denk maar aan boze buien, angst voor een toets, verdriet omdat ze ruzie hebben gemaakt met hun beste vriend(in). En ook gedachten zoals “ze vinden me niet leuk” of “ik kan niets”. En hoe deze gedachten en emoties invloed hebben op elkaar.

  • Dat ze handvaten krijgen hoe om te gaan met hun emoties en gedachten: speels, creatief en laagdrempelig. Maar wel alvast helpend in hun dagelijks leven en zéker bij de verdere kleine en grotere uitdagingen in hun verdere levensloop.

  • Dat ze leren hoe ze tot rust kunnen komen. Om ontspannen te kunnen gaan slapen, rustig te blijven tijdens een spannende toets en af en toe gewoon rust te vinden in onze drukke maatschappij

Lore & ik waren beiden kinderen die vlotjes door onze kinder- en schooltijd walsten. Onze ouders zeggen ons vaak hoe ‘n “gemakkelijke” kinderen we waren. Toch geloven wij dat ook wij heel veel baat zouden hebben gehad mochten we dit in onze kindertijd meer meegekregen hebben.

Want ook al ben (of lijk) je onbevangen, vol zelfvertrouwen en gelukkig; helaas maakt iedereen in z’n leven dingen mee die je kunnen doen wankelen als mens en als persoon. Iedereen heeft ups en downs. Iedereen voelt verdriet, boosheid, angst, jaloezie, de hele waaier aan emoties ☺️

Hoe mooi zou het zijn als kinderen al op jonge leeftijd aangeleerd krijgen hoe je hiermee kan omgaan?

Onlangs stuurde mijn man een artikel door “In Denemarken volgen kinderen verplicht het vak empathie”.
Toevallig staat dit land al jarenlang in de top 3 van gelukkigste landen ter wereld.

Of zou dat niet toevallig zijn?

Hoe waardevol is het dus, dat kinderen dit op school leren?

Dat het een volwaardig vak is, zoals taal, rekenen en WO?

Wij vinden dat súper waardevol! En noodzakelijk!

Lore & ik (Els) hebben beiden altijd een grote interesse gehad in het onderwijs, met de focus op het stimuleren van kinderen tot hun volle potentieel.

Lore trok er als jonge vrouw in 2016 op uit voor 3 maanden, om vrijwilligerswerk te doen met kansarme kinderen in Peru. Dit met een dubbele missie: haar eigen behoefte invullen om zichzelf beter te leren kennen & haar visie verder uitpluizen van oprechte aandacht geven aan kinderen voor wie ze ZIJN. Ze gaf Engelse les en psychologische workshops aan kinderen op school (waaronder een workshop empathie voor straathonden en voor elkaar ;-)). Door kinderen aan te spreken op hun sterktes en rekening te houden met hun gevoeligheden, zag zij ze doorheen de maanden groeien in positieve zin en dáár kreeg (en krijgt ze nog steeds) zó veel voldoening van!

 Ikzelf heb 12 jaar in een CLB gewerkt, waar ik met beide voeten in verschillende scholen stond. In mijn mooie beginjaren mocht ik er vele kinderen van de basisschool begeleiden in hun socio-emotionele ontwikkeling; gratis en tijdens de schooluren! Fantástisch! 

Door hen ruimte te geven om te ventileren, erkenning te bieden voor hun gevoelens en struggles en handvaten aan te reiken hoe ermee om te gaan zag je hen groeien en toepassen wat ze leerden! 

Daar genoot ik zó hard van! Ook kreeg ik de kans om ouders en leerkrachten mee te ondersteunen en samen na te denken over hoe we kinderen het best konden begeleiden in de klas en daarbuiten. Maar door continue hervormingen en de toename van administratie, logge procedures en werkdruk voelde deze job minder en minder passend. Dat er ongelooflijk veel potentieel zit om rond deze zaken te werken op school, waar onze kinderen alle dagen zitten, daar ben ik nog steeds rotsvast van overtuigd!

 

Wat voel jíj nu bij het lezen hiervan?

Ben jij een ouder die dit ook wenst voor je kind?

Of ben jij een (zorg)leerkracht of ondersteuner die hier ook graag meer op zou willen inzetten op school?

Of ben jij een gepassioneerde hulpverlener die graag met ons zou samenwerken om deze missie uit te dragen en te verspreiden?

Wel, wij dragen samen met ons Alohi-netwerk nog steeds dagelijks ons steentje eraan bij om deze visie meer in de maatschappij te vervullen.

Concreet bestaat uit ons aanbod uit:

Plan gerust een kennismakingsgesprek in als je meer info wil en eens gezellig wil connecteren met ons (en onze missie)☺️

Stralende groetjes,

Lore & Els 

Previous
Previous

Massageverhaal ‘de luchtballon’

Next
Next

Volle hoofdjes voorkomen